Papel mollado
Un dos alicerces da democracia é a rendición de contas dos gobernantes electos fronte á cidadanía que os puxo no sitio. Un fracaso estrepitoso dalgunha política fundamental, noutros países do mundo, podería levar mesmo á dimisión en pleno dun goberno. Porén, a lingüística non é unha política fundamental en moitos deses países. En moitos casos non fai falla. Que necesidade tería o Reino Unido dunha oficina de promoción do inglés? Por suposto, Madrid non tiña necesidade dunha oficina de defensa do español, pero cosas veredes, Don Sancho (ou Sánchez). O caso é que en Galicia, con dous idiomas oficiais e só un deles propio, si fan falta políticas lingüísticas. E hainas, abofé, pero no sentido contrario ao que require non xa a promoción senón a conservación do galego.
A inmigración como chibo expiatorio
O ascenso das extremas dereitas en practicamente todo Occidente está provocando, entre outros asuntos, que a inmigración se sitúe no foco do debate político pero, no maioría dos casos, cun enfoque tal que sinala a inmigración como un chibo expiatorio dos males occidentais. Así os inmigrantes pasan por seren os grandes responsables do desemprego, a precariedade laboral e os baixos salarios, o empobrecemento dos estados de benestar, a inseguridade cidadá… Andrómenas que levantadas polas extremas dereitas acaban sendo asumidas por practicamente tódolos partidos políticos tanto de dereitas como de esquerdas, aínda que ningunha teña unha base obxectiva.
Está a mudar o noso «modelo produtivo»?
Ven sendo noticia dende hai meses o minguante peso industrial de Galicia. Este resultado global minguante, en termos de emprego, obedece a forzas sectoriais contrapostas: algunhas actividades que van ben, mentres outras andan arrastro. E mesmo hai outras que, como relevo, poderían tirar do sector industrial galego pero que non o fan.
Da orde baseada en regras á orde baseada no terror
A “orde internacional baseada nas (miñas) regras” é unha narración que nos últimos tempos os EUA., a UE e toda a chamada orde liberal utilizaron para rexeitar calquera alteración substancial que puidese proporcionar un amparo lóxico e obrigatorio aos cambios experimentados en a situación internacional das últimas décadas, especialmente despois do fin do mundo bipolar. Na práctica, esta orde responde á vontade de preservar unha hexemonía excluinte.
[Alén dos espellos] Tres momentos da memoria
Dúas películas (La virgen roja e Soy Nevenka) e unha serie de televisión (Las abogadas) coinciden en ofrecer unha visión sobre tres momentos da historia de España desde unha perspectiva que concede á muller o primeiro plano.
Contra a estupidez
No seu ensaio La idea de tonto. Estudio contra la estupidez (Ápeiron Ediciones, Madrid, 2022), o catedrático de Filosofía Mariano Rodríguez González analiza unha figura actual, demasiado actual: o estúpido. É un excelente exemplo da utilidade da filosofía: deitar luz sobre un impensado da nosa época e algúns lugares avesedos das accións humanas.
[Informe] A industria do libro galego. Entre os premios e a precariedade
Un amplo informe sobre a situación actual do libro galego no que contamos con algunhas das voces máis autorizadas do sector editorial galego que achegan testemuños dun panorama desafiante.
Morales Monterríos, poeta chileno: “A ciencia vai chea de poesía”
Hai tempo que non tiña ocasión de coñecer a un ser humano tan heterodoxo coma o chileno Morales Monterríos, gañador da primeira edición do certame internacional de poesía Évame-Oroza. Esta entrevista ten o límite imposto pola disciplina do espazo comprometido con Tempos Novos, pero algo me di que non rematará nunca
Xesús Alonso Montero: «A clase social dominante consente o galego porque goberna o PP»
Pasados xa 50 anos da publicación do Informe dramático sobre la lengua gallega (Akal, 1973), o libro que inaugurou a Sociolingüística galega, conversamos co seu autor, Xesús Alonso Montero. O foco inicial da entrevista axiña de ampliou inzado de lembranzas, ideas, propostas…
O territorio dos Eidos
Cúmprense neste outono 25 anos do pasamento de Uxío Novoneyra e no 2025 cumpriranse 75 da publicación de Os Eidos. E neste ano actual, tamén os 150 da construción da súa natal Casa da Fonte. Estas efemérides son a escusa para facer unha releitura do poemario dende a perspectiva das súas referencias espaciais, xeomorfolóxicas, microtoponímicas, territoriais, arquitectónicas e construtivas para facer unha achega máis a unha obra na que se solapan tantas capas de significados e leituras, que a convirten de facto nun fondo e rico palimpsesto.
Todo o que ves será psiquiátrico
Cando se pronunciaba o topónimo Toén en Ourense quedaba colgando algo perturbador ou insultante,...
Menopausa e transhumanismo
Este verán no medio dun congreso, na pausa do café, mentres charlaba animadamente cun grupo de...
De twitter a X
Coa compra da antiga twitter -hoxe X- por parte de Elon Musk, os rasgos máis lamentables que xa...