Malia non dispor de maioría no Congreso, Filipe de Borbón encargou a Alberto Núñez Feijóo a formación de goberno. Unha decisión que en nada mellorará a súa cativa imaxe de monarca autoritario que avalou a solución de forza o 3 de outubro de 2017 para acorar o Procés. [Un artigo de Manuel M. Barreiro]
Nun dous seus últimos libros, Econofakes, destripa as dez mentiras económicas do noso tempo que estarían a condicionar as nosas vidas. Juan Torres López é un dous máis prestixiosos economistas. Desenvolve o seu saber non só na cátedra de Economía Aplicada na Universidade de Sevilla, senón tamén a través da súa implicación en movementos cívicos e nos seus múltiples ensaios e colaboracións en prensa.
Estamos nun tempo de areas movedizas. Co PP e Feijóo dándolle a Vox a potestade de facer visible e operativo o Estado autoritario derrogado no 78. E coas feridas do Procés a medio curar. É pois prioritario garantir un goberno progresista de coalición que derive do pacto plurinacional ordenado polas urnas e que manteña a raia a tentación involucionista dos gobernos Drácula. [Un artigo de Luís Álvarez Pousa]
De non pór enriba da mesa a estafa da intocable xornada laboral, apandaremos a cada paso con máis horas traballadas e non retribuídas, coa prolongación discrecional da xornada e das horas de entrada e saída, ou coa pura e simple desaparición do concepto de xornada laboral. [Un artigo de Albino Prada]
Os resultados do 23X evidencian que Feijóo é o maior activo electoral do PPdeG. Impúxose con rotundidade a un PSdeG que encadea dous reveses electorais, e a un BNG que non cumpriu as expectativas de lograr un grupo parlamentario. Pola súa banda, Sumar resolveu satisfactoriamente a súa estrea electoral. A solidez do PPdeG está directamente ligada á fortuna política de Feijóo. A corrosión do seu liderado pode abrir a porta a un cambio político en Galicia. [Un artigo de Manuel M. Barreiro]
Hai xa uns anos que se agudiza unha campaña de desprestixio sobre a gandería, os produtos gandeiros e o consumo de carne. Criminalízase a actividade dos gandeiros. A produción de carne estaría ameazando o Planeta e o seu consumo a saúde humana. E por suposto, hai que escoller entre comer carne e un comportamento ético, xa que estaríamos atentando contra os “dereitos” dos animais. [Un artigo de Xacobo Feijóo]
O candidato que teima, desesperado, en que o sanchismo que combateu de maneira tan falsa como vil apeitugue e permita a elección dun goberno Drácula, que máis de media España repudiou nas urnas, mentiu desde o primeiro día en sede parlamentaria asegurando descoñecer o que todos sabiamos das andanzas de Marcial Dorado. [Un artigo de Luís Álvarez Pousa]
Na literatura galega sempre houbo un espazo preferente para o relato breve. Reminiscencias probablemente daqueles vellos contos de lareira que reunían á calor do lume a novos e vellos, ás veces coa intención de aleccionar aos máis pequenos sobre cuestións diversas ou simplemente por entreter as noites de invernía. [Un artigo de Manrique Fernández]
Se con algo non contabamos hai apenas un par de anos era con que a conxuntura económica se complicara extraordinariamente debido ó retorno da inflación. Entre todos os persoaxes non convidados a esta sucesión de crises que vivimos dese 2008 este foi, cando menos para mín, o menos esperado. A pregunta que agora todos nos facemos é: canto durará? [Un artigo de Xosé Carlos Arias]
O único problema da minería é que non é sostible. Pode xerar máis ou menos impacto, ser máis presentable en público ou menos, producir máis ou menos residuos, ser máis ou menos necesaria, pero a sostibilidade non é unha propiedade da extracción de minerais. [Un artigo de Gonzalo Rodríguez Rodríguez]
A existencia da gandería extensiva, con grandes explotacións e macrogranxas concentrando un gran número de animais, segue provocando debates e confrontación entre quen fai desa realidade unha ameaza para o medio ambiente e a saúde humana e quen, aínda recoñecendo a necesidade de manter activos controis, descarta tales extremos e avoga por unha gandería sostible. [Un artigo de Luís Ferreirím]
Álvaro Gago explora en "Matria" nas fendas que leva á protagonista cara a toma de conciencia da súa situación e da súa condición. A realidade social espéllase no rostro da protagonista, interpretada por María Vázquez, capaz de achegarse á potencia expresiva dunha Anna Magnani ou unha Juliette Binoche. A forza do seu xesto xa pasou por Berlín, Málaga e Seatle. E sempre falando en galego.
A maldade contáxiase e esténdese e aprovéitase da capacidade de preferir non perder unhas vacacións antes que pedir o voto por correo. A maldade concede que calquera pacto é posible se está ben adornado, malia que a proposta roce a ilegalidade ou o fin do feminismo e a memoria. [Un artigo de Anna R. Figueiredo e Diego Seixo]
A proposta de fusionar concellos pequenos pouco lle interesou á clase política e á veciñanza galega. Todo parece indicar que estamos ante un novo capítulo daquela iniciativa de Feijóo que pretendía unha redución drástica do número de concellos galegos. [Un artigo de Xosé Antón Jardón]
Minimizar o risco que comporta darlles licenza para matar -a capacidade destrutiva que lles reporta o compadreo Feijóo/Abascal deseca a democracia- é cometer o mesmo erro histórico no que se incurreu con Hitler, un populista ao que se ridiculizou sen reparar no que representaba. Porque Vox xa deixou de ser unha ameaza para se converter nun perigo real. [Un artigo de Luís Álvarez Pousa]
Xa pasaron corenta e pico anos dende a aprobación do Estatuto de Autonomía de Galicia e os nosos concellos seguen embobados cunha lei da administración local de Galicia, que non deixa de ser a fotocopia en branco e negro da lexislación do Estado. [Un artigo de Xosé Antón Jardón]
As dereitas españolas teñen moi claro dende hai tempo que o patriotismo e nacionalismo español lles permite levar tras deles a boa parte de cidadáns que sen esa bandeira poderían escapárselles, polo perigo obxectivo que representan para os sectores menos favorecidos e para a corrosión das clases medias. [Un artigo de Albino Prada]
Os que mangonean os nosos sentires e pareceres saben ben como embobarnos para que non perdamos o tempo pensando nas cousas serias, enchendo de parvadas e trangalladas as páxinas dos xornais, as emisoras da radio e as pantallas das televisións. [un artigo de Xosé Antón Jardón]
Tempos Dixital utiliza cookies para optimizar la experiencia de usuario. Puedes permitir su uso o rechazarlo, también puedes cambiar su configuración siempre que lo desees.AceptarLeer más
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
