Continúa o intenso e perenne calendario de mobilizacións contra o proxecto de Altri en Palas de Rei, que o Partido Popular presenta como obra dunha grea informe e desinformada.

Carta de axuste
E digo eu…
A velas vir
Cara B
Luz de gas
As Claves
Carta de axuste
E digo eu …
A velas vir
Luz de gas
Cara B
Fiadeiro
Continúa o intenso e perenne calendario de mobilizacións contra o proxecto de Altri en Palas de Rei, que o Partido Popular presenta como obra dunha grea informe e desinformada.
A Xunta pretende presentar a DIA da fábrica de Altri para a produción de fibra téxtil a partir de madeira de eucalipto como a proba irrefutábel de que é ambientalmente aceptábel, “porque así o din os técnicos”. Mais non hai DIA totalmente allea á política, mais aínda cando existe un posicionamento gobernamental previo forte ao respecto da iniciativa avaliada.
O que cabe esperar é, a nivel externo, unha maior satelización en relación á OTAN e os Estados Unidos. A nivel interno, unha prolongación da gran recesión, maiores diverxencias entre estados e unha continuación no auxe das ideas e as políticas totalitarias.
Atopámonos ante unha letal situación de incerteza e, como tal, ante unha urxente necesidade de aplicar o principio de precaución a estes asuntos, polo menos mentres persista o noso actual descoñecemento da relación cerebro-mente.
O Goberno galego subiu á bicicleta e sabe que o importante é pedalear constantemente. Se abriu a semana reformando, unilateralmente e por obra e graza da aritmética parlamentar, a CRTVG, decidiu pechala enchendo titulares cunha declaración positiva de impacto ambiental para o proxecto de Altri en Palas de Rei.
Ante os últimos acontecementos en Siria, recuperamos esta entrevista co xornalista hispanosirio Pablo Sapag que nos achegou, inmediatamente despois da caída do réxime de Al Assad, chaves interpretativas para comprender o que acontece hoxe no país. Nos últimos días foi asasinado case un milleiro de civís, alauís fundamentalmente, no contexto da represión dunha insurrección.
Unha paz que debera acompañarse do compromiso de Ucraína de non integrarse finalmente na OTAN (compromiso mutuo de Ucraína, Unión Europea, Estados Unidos e Rusia), o que non debera excluír a súa integración na Unión Europea. Un compromiso tamén de Rusia de non intentar “novas aventuras” e da OTAN de non seguir coas súas políticas expansionistas no leste de Europa.
Na teima dos Estados Unidos coa seguridade e o control do tráfico marítimo global, Groenlandia convértese nun elemento estratéxico complementario de Alaska, a súa única presenza no Ártico. Sobre todo fronte da enorme presencia do litoral continental de Rusia na zona.
O comentario de Ione Belarra a Mariano Rajoy sobre a graza dos galegos volveu situar o aldraxismo como un cómodo marco para o non debate. Este aldraxismo impregna todas as capas sociais, todas as posicións e siglas políticas, e ten unha mecha curta, curtísima.
Donald Trump non demorou en mostrar as cartas credenciais deste seu segundo mandato que semella centrado en dous eixes principais: o incremento do poderío económico do país e a redución de riscos para a seguridade nacional. No fondo, todo apunta a China, “o adversario máis grande e avanzado ao que se enfrontou nunca os Estados Unidos”, segundo a letanía que o Pentágono repite como un mantra.
Alberto Núñez Feijóo e os seus colaboradores máis estreitos, os mesmos que o acompañan desde que en 2009 chegara á presidencia da Xunta de Galicia, traballan co obxectivo de precipitar a caída do goberno. O seu soño é unha convocatoria electoral anticipada que poidan presentar como o resultado dun colapso do Goberno de coalición e dunha lexislatura improductiva.
O primeiro ano de lexislatura serviulle a La Voz de Galicia para publicar un ciclo de entrevistas cos tres principais líderes políticos do país: o propio Alfonso Rueda; a líder da oposición, Ana Pontón, e o secretario xeral dos socialistas galegos, José Ramón Gómez Besteiro. O presidente da Xunta, como é natural, fai un diagnóstico moito máis benigno da situación política galega que os seus opoñentes.
Aproveitar que o pontificado de Francisco encara a recta final para desacreditar o seu legado e asegurar nun próximo cónclave a elección dun papa conservador, é o que explica as acometidas que vén sufrindo por parte dos que o teólogo Juan José Tamayo describe formando parte da internacional do odio e a alianza cristofascista.
Semana de fendas nas posicións teoricamente comúns: a dos baróns do PP contra a condonación da débeda autonómica, e a das alcaldías contra a peaxe da AP-9.
Considero que mutualizar débedas nun reparto federal suporía facelo cunha asimetría acoplada ao nivel de renda ou riqueza e inversa ao nivel de deterioro relativo dos servizos públicos. A proposta do Ministerio na miña opinión non cumpre con eses dous criterios.