Os responsables de Colón ADN aplicaron os recursos do espectáculo televisivo, mais non para logo desmontalo e amosar a diáfana precisión do ditame científico, senón para inverter os termos: dous pases máxicos invocando a ciencia, cuxos rigorosos procedementos nunca se amosan senón que se escamotean, para que logo toda a audiencia se sinta obrigada a aceptar o que eles deciden… que Colón non foi xenovés senón español e xudeu. O problema é, ao meu parecer, dobre porque afecta a dous campos científicos, o da historia e o da xenética.
Alén dos espellos
Alén dos espellos
[Alén dos espellos] Tres momentos da memoria
Dúas películas (La virgen roja e Soy Nevenka) e unha serie de televisión (Las abogadas) coinciden en ofrecer unha visión sobre tres momentos da historia de España desde unha perspectiva que concede á muller o primeiro plano.
Neurotípicos e neurodiverxentes
De cando en vez déixome arrastrar cara ao pracer culpable de afeccionarme a algunha serie desas do xénero “Quen o fixo?”. Poño como condición que non aparezan asasinos en serie, mais é difícil atopar algunha en que estes non se coen nalgún episodio.
[Alén dos espellos] Máis sobre o profesor como heroe contemporáneo
Quero ampliar a visión do heroico docente, que enunciaba no meu comentario de Entre les murs (Laurent Cantet, 2008), con dous filmes recentes: El maestro que prometió el mar (Patricia Font, 2023) e Radical (Christopher Zalla, 2023). De novo, trátase de filmes que reconstrúen “feitos reais” e de novo repito que o que me interesa deles é o que na anterior entrega chamei a “verdade xeral”. A experiencia do mestre republicano catalán Antoni Benaiges na escola rural dunha pequena vila castelá no limiar da guerra civil española, e a do profesor mexicano Sergio Suárez Correa nunha escola dunha pequena cidade fronteiriza cos Estados Unidos hai pouco máis de dez anos, ofrécennos unha perspectiva ben diferente da de François Bégaudeau no seu centro de secundaria da banlieu parisina.
[Alén dos espellos] O profesor como heroe contemporáneo
Interésame a verdade xeral do que o filme describe, á marxe dunha fidelidade a uns determinados feitos concretos. Esa verdade xeral é a constatación de que na maioría dos países occidentais ditos “avanzados” se está xeneralizando un progresivo deterioro dos centros de ensino público encargados da escolarización da poboación de familias de clase traballadora, especialmente daquela de orixe inmigrante e racializada. Deterioro que converte en case misión imposible o labor do profesorado, enfrontado a un alumnado previamente persuadido de que nada do que faga nas aulas lle vai supoñer ningún cambio na súa vida.
[Alén dos espellos] Europa non ten quen a filme
A miña percepción é que a idea de Europa carece de épica e é evidente que os relatos con éxito (pola súa recepción masiva, sexan logrados ou non esteticamente) na gran pantalla (tamén na pequena) adoitan estar asociados coa épica da aventura, xeralmente bélica. Se Europa é asociada directamente coa UE o fracaso épico semella tornarse insuperable: non hai nada máis antiépico que a burocracia e a UE tense gañado, merecidamente ou non, o recoñecemento de frío aparello burócrata.
[Alén dos espellos] As guerras das pantallas
A hipótese dunha nova guerra civil que divida ao país en dous non é inédita, xa estaba por exemplo en O conto da criada, a novela de Margaret Atwood e a serie de televisión nela inspirada. Nese mesmo territorio se desenvolve a trama de Civil War.
[Alén dos espellos] A eternidade e a fin do mundo
Por que o capitalismo, que se concibe a si mesmo como eterno e tivo éxito no borrado da utopía que ameazaba o seu futuro, aquela profecía marxista que lle anunciaba que estaba a cavar a súa propia tumba e alicerzaba o imparable futuro socialista, leva anos producindo un imaxinario de futuros distópicos e apocalípticos?
[Alén dos espellos] De zombis e videoxogos.
O comentario da serie de televisión Last of US, inspirada nun videoxogo que incorpora a temática dunha invasión zombi, serve ao autor para reflexionar sobre a influencia deste tipo de relatos no debilitamento das conviccións democráticas.