Alén dos espellos arquivos

[Alén dos espellos] As guerras do futuro

by Miguel Vázquez Freire | Alén dos espellos, Gran angular

Non só, como se ten dito tantas veces, a realidade copia á ficción, senón que a ficción crea realidade. A guerra xa se asemella ás guerras dos videoxogos.

[Alén dos espellos] Parthenope ou a dificultade de ser sexi e intelectual no cine

by Miguel Vázquez Freire | Alén dos espellos, Gran angular

Non hai nin unha soa secuencia, nin un só plano (nun filme de 136 minutos de duración), para amosarnos a dedicación intelectual que permite á protagonista se converter nunha autoridade no estudo da relixiosidade popular.

[Alén dos espellos] Sobre o dereito a ser un ou unha falabarato

by Miguel Vázquez Freire | Alén dos espellos, Gran angular

Nesta novísima versión da guerra pola hexemonía, a lectura deturpada da concepción gramsciana por parte dos ideólogos ultras ameaza con derribar non só os avances en dereitos das minorías, conquistadas a partir dos movementos radicais do 68, senón tamén o consenso construído despois da Segunda Guerra Mundial.

[Alén dos espellos] Cine e transexualidade

by Miguel Vázquez Freire | Alén dos espellos, Gran angular

Pode un mesmo filme ser simultaneamente un canto laudatorio do discurso trans e un libelo transfóbico? Semella difícil. Mais isto é o que acontece por veces cando se proxecta unha lectura ideolóxica sobre un relato cinematográfico.

[Alén dos espellos] Woody Allen, a cultura sexi e o intelectualismo

by Miguel Vázquez Freire | Alén dos espellos, Gran angular

Ben se podería dicir que, no cine USA, Woody Allen é o prototipo de intelectual. Non hai dúbida de que o seu atractivo para as mulleres, nas películas por el protagonizadas, ten moito que ver coas súas habilidades no eido do intelecto: coñecementos culturais, citas enxeñosas, capacidade dialéctica.

[Alén dos espellos] O anti-intelectualismo no cine e o discutible pasado sexi da cultura

by Miguel Vázquez Freire | Alén dos espellos, Gran angular

Un semanario que se difunde a escala estatal xunto con varios xornais publicou este titular na súa portada: “Xa non é sexi ser culto?” Recollía as respostas de varias personalidades da cultura, case todas ben interesantes na súa diversidade (e obrigada brevidade). O que a min me chamou a atención é que aparentemente ninguén cuestionaba a premisa da pregunta, é dicir, que en efecto houbo un pasado en que ser culto constituía un atractivo engadido no exercicio das artes amorosas.

[Alén dos espellos] Guerras no prime time

by Miguel Vázquez Freire | Alén dos espellos, Gran angular

Cando Broncano decidiu facer público o veto de El hormiguero que o deixou no último momento sen o seu entrevistado desa noite e pechou o programa con quince minutos de imaxes de animaliños, confeso que me pareceu unha forma de protesta ao principio enxeñosa, mais logo excesiva. Cambiei de canle.

[Alén dos espellos] O problema sanitario no cine USA ou Mata ao malo mais non cambies nada máis

by Miguel Vázquez Freire | Alén dos espellos, Gran angular

En 1997 Francis Ford Coppola estreou The Rainmaker (en España distribuída co título Legítima defensa). En 2002, Nick Cassavetes estrea John Q cun estelar Denzel Washington ao fronte do reparto. Son exemplos do debate sobre o modelo sanitario dos Estados Unidos no cinema e o malestar que xera. O mesmo que explica as reaccións ao asasinato de Brian Thompson.

[Alén dos espellos] As catástrofes nas pantallas

by Miguel Vázquez Freire | Alén dos espellos, Gran angular, Ideas

Lanzo unha rápida ollada sobre o modo en que o cine ten tratado o tema das catástrofes. Un cine que se fixo popular nos anos 70 da pasada centuria (Aeroporto, Terremoto) e desde entón vive eventuais rebentos (Twister, Volcano, 2012). Deixo de lado o subxénero límite posapocalíptico (zombis e demais) dos que xa me teño ocupado nesta mesma sección. Cales son as constantes que adoitan definir estes filmes?

[Alén dos espellos] A ciencia e o espectáculo

by Miguel Vázquez Freire | Alén dos espellos, Gran angular, Ideas

Os responsables de Colón ADN aplicaron os recursos do espectáculo televisivo, mais non para logo desmontalo e amosar a diáfana precisión do ditame científico, senón para inverter os termos: dous pases máxicos invocando a ciencia, cuxos rigorosos procedementos nunca se amosan senón que se escamotean, para que logo toda a audiencia se sinta obrigada a aceptar o que eles deciden… que Colón non foi xenovés senón español e xudeu. O problema é, ao meu parecer, dobre porque afecta a dous campos científicos, o da historia e o da xenética.