![[Alén dos espellos] Guerras no prime time](https://temposdixital.gal/wp-content/uploads/2024/11/broncano-motos.jpg)
Cando Broncano decidiu facer público o veto de El hormiguero que o deixou no último momento sen o seu entrevistado desa noite e pechou o programa con quince minutos de imaxes de animaliños, confeso que me pareceu unha forma de protesta ao principio enxeñosa, mais logo excesiva. Cambiei de canle.
![[Alén dos espellos] As catástrofes nas pantallas](https://temposdixital.gal/wp-content/uploads/2024/11/61XtDSnrGuBEML8BZummJVPKik6-1080x675.jpg)
Lanzo unha rápida ollada sobre o modo en que o cine ten tratado o tema das catástrofes. Un cine que se fixo popular nos anos 70 da pasada centuria (Aeroporto, Terremoto) e desde entón vive eventuais rebentos (Twister, Volcano, 2012). Deixo de lado o subxénero límite posapocalíptico (zombis e demais) dos que xa me teño ocupado nesta mesma sección. Cales son as constantes que adoitan definir estes filmes?
![[Alén dos espellos] A ciencia e o espectáculo](https://temposdixital.gal/wp-content/uploads/2024/10/Cristobal_Colon_Barcelona_monument_-_panoramio-696x675.jpg)
Os responsables de Colón ADN aplicaron os recursos do espectáculo televisivo, mais non para logo desmontalo e amosar a diáfana precisión do ditame científico, senón para inverter os termos: dous pases máxicos invocando a ciencia, cuxos rigorosos procedementos nunca se amosan senón que se escamotean, para que logo toda a audiencia se sinta obrigada a aceptar o que eles deciden… que Colón non foi xenovés senón español e xudeu. O problema é, ao meu parecer, dobre porque afecta a dous campos científicos, o da historia e o da xenética.
![[Alén dos espellos] Tres momentos da memoria](https://temposdixital.gal/wp-content/uploads/2024/10/las_abogadas-1080x675.jpg)
Dúas películas (La virgen roja e Soy Nevenka) e unha serie de televisión (Las abogadas) coinciden en ofrecer unha visión sobre tres momentos da historia de España desde unha perspectiva que concede á muller o primeiro plano.
Contra a estupidez
No seu ensaio La idea de tonto. Estudio contra la estupidez (Ápeiron Ediciones, Madrid, 2022), o catedrático de Filosofía Mariano Rodríguez González analiza unha figura actual, demasiado actual: o estúpido. É un excelente exemplo da utilidade da filosofía: deitar luz sobre un impensado da nosa época e algúns lugares avesedos das accións humanas.
Mariano Rodríguez González, Catedrático de Filosofía: “A filosofía sempre foi a inimiga mortal da estupidez”
O último libro do catedrático de Filosofía Mariano Rodríguez González, La idea de tonto. Estudio contra la estupidez (Ápeiron Ediciones), incrementou o interés pola súa traxectoria e pola súa obra entre a comunidade científica.
De cando en vez déixome arrastrar cara ao pracer culpable de afeccionarme a algunha serie desas do xénero “Quen o fixo?”. Poño como condición que non aparezan asasinos en serie, mais é difícil atopar algunha en que estes non se coen nalgún episodio.
Antonio Diéguez, autor de La ciencia en cuestión: “Falta unha mellor comprensión da ciencia como institución”.
Antonio Diéguez, Catedrático de Lóxica e Filosofía da Ciencia na Universidade de Málaga, atesoura unha recoñecida traxectoria como investigador no eido da epistemoloxía evolucionista, a Filosofía da Ciencia e da Tecnoloxía e o Transhumanismo. Recentemente vén de sumar á súa ampla bibliografía "La ciencia en cuestión: Disenso, negación y objetividad" (Herder, 2024), obra sobre a que centramos o diálogo que con el mantivemos.
A xentrificación como práctica especulativa
O desprazamento da poboación e das actividades tradicionais para destinar os espazos a usos turísticos é un mal que afecta xa á totalidade das cidades galegas. O Papagaio e a Dársena na Coruña, ou os cascos vellos de Vigo e Compostela son exemplos de xentrificación e evidencian a necesidade de novas políticas urbanas capaces de frear a especulación que este fenómeno provoca.
![[Alén dos espellos] Máis sobre o profesor como heroe contemporáneo](https://temposdixital.gal/wp-content/uploads/2024/08/El-maestro-que-prometio-el-mar-1080x675.jpg)
Quero ampliar a visión do heroico docente, que enunciaba no meu comentario de Entre les murs (Laurent Cantet, 2008), con dous filmes recentes: El maestro que prometió el mar (Patricia Font, 2023) e Radical (Christopher Zalla, 2023). De novo, trátase de filmes que reconstrúen “feitos reais” e de novo repito que o que me interesa deles é o que na anterior entrega chamei a “verdade xeral”. A experiencia do mestre republicano catalán Antoni Benaiges na escola rural dunha pequena vila castelá no limiar da guerra civil española, e a do profesor mexicano Sergio Suárez Correa nunha escola dunha pequena cidade fronteiriza cos Estados Unidos hai pouco máis de dez anos, ofrécennos unha perspectiva ben diferente da de François Bégaudeau no seu centro de secundaria da banlieu parisina.
