A edición deste ano da MICE introduciu unha compoñente emocional adicional ao entrelazar o pasado, o presente e o futuro do festival. Sen dúbida, este non foi un aniversario calquera, foi a culminación dunha traxectoria repleta de logros e acertos que se traduciron nesta celebración tan especial.
![[Guadalaxara 2024] Todo o Globo é dos libros](https://temposdixital.gal/wp-content/uploads/2025/02/feria-libro-guadalaxara-1024x675.jpg)
Asistín á Feira Internacional del Libro de Guadalaxara, Jalisco, Nueva Galicia, na primeira semana de decembro de 2024, en múltiple condición, “con catro gorras” segundo definiu dona Cristina Rubal, subdirectora xeral de Bibliotecas do Libro da Xunta de Galicia. Alá estiven como autor de obra en galego, como autoeditor en castelán nas plataformas globais, como colaborador de Manel Cráneo (ilustrador e director da Demo Editorial) e como conselleiro da Editorial Galaxia.
A lexislatura estancada
Unha das peores perversións da política contemporánea é aquela que permite retratar a alguén como un monstro ata que a necesidade fai inevitable a súa redención. É o que lle pasou a Abu Mohammed al-Jolani, o novo home forte de Siria tras a fuxida do sanguento ditador Bashar Hafez al-Assad, a quen os países de Occidente cualificaron durante décadas de terrorista pero a quen agora se ven obrigados a recoñecer como un líder respectable.
Entre granulados e Altri acabou 2024
A crónica de 2024 ten un foco destacado na preocupación medioambiental; se no inicio do ano o protagonismo foi para os vertidos de granulados, nos últimos compases foi a manifestación do 15 de decembro contra Altri a que fixo visible unha contestación social que non fixo senón medrar nos últimos meses.
Listas polémicas
Mentres a DINA azoutaba Valencia, en Galicia falábase de listas. As comparecencias na comisión de investigación de contratacións na pandemia e no Hospital Álvaro Cunqueiro sumouse á creatividade aritmética sobre as cifras de desemprego.
A programación desta trixésimo oitava edición tivo o mérito de poñer a dialogar o mellor dos filmes actuais cunha mostra daqueles outros que foron capaces de retratar o seu propio tempo, de achegar reflexións que seguen vixentes. O mesmo cando reflectía a realidade dun determinado momento histórico que cando amosaba o noso mundo, Cineuropa acolleu un bo feixe de miradas coas que interpelar ao espectador.
A mostra Mares da Fin do Mundo confírmase, a pesar da súa xuventude, como un dos festivais de cinema imprescindibles do calendario galego. Estamos ante unha cita que se define por un firme compromiso co mar e coa súa defensa, o que lle confire un valor engadido á súa programación. Clausurada recentemente a súa sétima edición (30 de setembro-3 de novembro), os seus principios mantéñense máis sólidos que nunca, demostrando que é posible medrar como evento sen renunciar aos seus valores fundamentais.
As mulleres de Bolaño parolan no ambigú
Tres coñecedoras de Roberto Vidal Bolaño tentan resolver certos enigmas da nosa idiosincrasia cultural. Unha pregunta con vontade de entender se xa se pode dicir que falamos dun dos mellores escritores en lingua galega, ou se será posible facelo antes de que pasen un cento de anos. A cuestión non é evidente.
“Stranieri Ovunque”, que significa “extranxeiros por todas partes”, título que aporta o colectivo artístico contemporáneo Claire Fontaine fundado en París e que ten a súa sede en Palermo, é o tema da Bienal de Venecia 2024.
Rematou a 40 MIT Ribadavia 2024 coa súa coprodución, con ButacaZero e o CDN de Madrid, de Iribarne, que pecha un ciclo. Así aconteceu o sábado 27 de xullo, con esa revisión teatral, en clave de sátira, de farsa, entre o Ubú President (Els Joglars, 1995) sobre a figura de Jordi Pujol, e Citizen (Chévere, 2011) arredor de Amancio Ortega.
