A lexión de expertos, neurodidactas, coaches e gurús da educación en xeral, ofrecen solucións máxicas. Falan dunha escola na que os problemas se sortean con vídeos de youtuber e xogos de rol, non con esforzo e orzamentos. [Un artigo de Xurxo Borrazás]
O feito de continuar na vida cando moitos sucumbiron dá testemuño dunha enorme solidez. Esa tamén é unha imaxe posible da última vellez: seres extraordinarios, seres limítrofes co abismo que, desprovistos de identidade e de intereses, habitan cara adentro, na pureza do presente. [Un artigo de Rexina Vega]
Non teño outra autoridade que a de levar 35 anos como profesor, abondo para afirmar que este é un dos poucos artigos nos que vou falar do que sei. Coñézoo a fondo e podo opinar sobre a derrota (fracaso e deriva) que está a operar no ensino, cambios e tendencias xa seica sen volta atrás. Isto é así tanto no ámbito universitario coma no pre-universitario, do que nos imos ocupar. [Un artigo de Xurxo Borrazás]
Cada día concluso azacotaba sen remedio a miña conturbada impaciencia. Mais, a piques de cumprirse o mes dende que lle enviara aquel delicioso obsequio, recibín como a auga de maio a telefonada do meu tío Lisardo. Necesitaba escoitalo para darlle sosego ás porfionas inquedanzas que, mentres tanto, bulían e rebulían nos andeis das miñas ansiosas cavilacións. [Un relato de Xosé Antón Jardón]
No conto Los vientos –unha mistura de ensaio, ficción e acto de contrición– o premio Nobel de Literatura de 2010, Mario Vargas Llosa, esmérase ao tope tratando de explicarnos as convulsas mudanzas destes tempos tan liviáns, de encefalograma plano e talmente desaclimatados. O autor ilústranos sobre a chegada dunha nova era que, malia avanzar e mellorar inmensamente en moitos aspectos, noutros catapúltanos aos comezos do cuaternario. [Un relato de Xosé Antón Jardón]
A chegada da guerra cultural da extrema dereita supón poñer a lingua no foco, convertela, de feito, nun albo prioritario. O cambio da lei de violencia de xénero polo da máis neutra Violencia intrafamiliar na comunidade de Castela e León, a eliminación dos termos “ecofeminismo” ou “ecodependencia” nos programas de estudo da ESO na comunidade de Madrid son indicios deste cambio de rumbo que comeza a fraguar. [Un artigo de Rexina Vega]
Na véspera da Noiteboa –que xa queda tan lonxe– Roberto envioume un whatsapp para felicitarme as festas, e eu respondinlle decontado cunha chamada telefónica. Quería escoitar a súa voz, fascinante e sedutora como a luzada da lúa, tan suave e agradábel como a seda, capaz de apoucar as intemperies e os aconteceres cargosos que tanto infestan estes tempos abruptos, acugulados de estragos..., de mediocridade e confusión. [Un relato de Xosé Antón Jardón]
Despois dunha extensa parola co amigo Antonio, fun cara a caixa do correo para comprobar se había correspondencia. Malia a curta distancia, o percorrido fíxoseme tan eterno que non fun quen de apartar da cabeza o teimudo empeñado do meu amigo aragonés en seguir subsistindo sen móbil e en sentenciar, sen despeitearse, que a palabra Whatsapp nunca atopará acubillo nos dicionarios galegos. [Un relato de Xosé Antón Jardón]
Outra vez pasa, outra vez temos que escoitar esa palabra que denigra, ese compendio de valores tecidos durante centos e centos de anos de misoxinia patriarcal. As mulleres, sempre baixo sospeita, sempre sexualizadas, sempre reducidas a corpo, a animalidade. Desta vez iso, a animalización, era ben clara, non vaia ser que non entendésemos a mensaxe: “Putas, salid de vuestras madrigueras como conejas”. [Por Rexina Vega]
Onte espertei cedo –moi cedo, á rompida do día– e erguinme sen agardar as reprimendas do insolente despertador, aborrecido de tanto gurrar contra o teimudo insomnio, azacotado por un pesadelo cobizoso que se agarrou á codia do meu cerebro como un carrapato esfameado, ansioso de mergullarse no miolo dos meus atoldados pensamentos. [Un relato de Xosé Antón Jardón]
Estamos fronte ao clásico “divide e vencerás”: illar as persoas, infundirlles alarma e ofrecerlles protección, desestruturar a base asociativa das clases traballadoras e marxinadas, cos sindicatos á cabeza, desconectar os acontecementos para que non se fagan evidentes os patróns polos que se rexen... [Un artigo de Xurxo Borrazás]
Ninguén sabe se o ultra nacionalismo e os novos imperios poden acabar, outra vez, en fascismo. Menos se sabe se a democracia liberal pode resistir sen perder a súa substancia. Tal vez regresan por iso os libros sobre fascistas. [Un artigo de Antón Baamonde]
Se regresas pola autoestrada –ou se vés de pé feito– dende a Auria ata a nosa Limia, ao alcanzar a planicie, podes saudar a torre do Castro e a escape te atopas coa codia da antiga Lagoa, antes de divisar a vila de Xinzo. Ao avistar a capital da comarca deseguida deixarás alongar a mirada cara aos montes de baixo. [Por Xosé Antón Jardón]
por Antón Baamonde
En 2035, segundo as estimacións do INE, Galicia terá 2´5 millóns de habitantes. Perderá, por tanto, arredor de 200.000 habitantes. A cifra é elocuente. Non hai traballos, non hai futuro e por tanto a xente, especialmente a máis calificada, dirixe os seus pasos a onde sexa que...
A relación dos galegos co norte de Portugal é cada vez máis estreita e frecuente. Ao longo destas últimas décadas ten progresado moito, malia que a algúns siga parecéndonos insuficiente. A súa aceleración podería axudar definitivamente a definir unha rexión socio-económica máis artellada e rica e a poñela no mundo. [Un artigo de Alberte Santos Ledo]
Iván Raña, home de varios oficios, dedicou toda a súa vida a currar nunha infinidade empresas e a zugar cervexas nas barras dos bares abertos a desora, para matar o tempo que lle sobraba. Traballou case sempre de albanel, mais tamén foi pintor, carpinteiro, ferreiro e incluso exerceu de fontaneiro municipal. [Un relato de Xosé Antón Jardón]
Coidar do noso comportamento on line é hoxendía tan importante como votar. Porque con toda esta avanzada tecnolóxica de última xeneración entran en confrontación os avatares tecno-especulativos que lle dan vida ao capitalismo da vixilancia, por unha banda, e a panoplia de dereitos e liberdades que afortalan e osixenan a democracia, pola outra. [Un artigo de Luís Álvarez Pousa
Ser nai e parir non teñen por que ser sinónimos. Ser nai precisa dunha consciencia específica, parir precisa dun proceso biolóxico. Malia que en ocasións ocupen o mesmo lugar, non ocupan as mesmas condicións e deberían partir da mesma premisa: a decisión. A decisión a ser nai e a non selo, a decisión a parir e a non.
A proliferación de pseudomedios asolaga o ecosistema informativo, neutraliza a influencia dos medios tradicionais e serve para que o seu correlato ideolóxico, os políticos e plutócratas sen escrúpulos, se sirvan deles como referencia e coartada. [Un artigo de Xurxo Borrazás]
Se Ortega tivese que aturar a inoportuna inconveniencia de ser contemporáneo de don Alberto, atoparíase ante un irrefutábel axioma que o obrigaría a voltear a súa célebre reflexión; e ao mellor formularíaa así: Eu son a miña circunstancia e eu, e se non me salvo eu, non a salvo a ela. Claro, a circunstancia tamén tería unha significación distinta. [Un relato de Xosé Antón Jardón]
Tempos Dixital utiliza cookies para optimizar la experiencia de usuario. Puedes permitir su uso o rechazarlo, también puedes cambiar su configuración siempre que lo desees.AceptarLeer más
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
