Xoves 30, Novembro 2023
HomeCultura

Cultura

Entrevista con Jaione Camborda, directora de “O corno”

Conversamos coa directora Jaione Camborda sobre "O corno", unha historia sobre os corpos, os xestos e as miradas das mulleres en tempos de prohibicións que aínda non se esqueceron. [Texto de Fernando Redondo e fotos de Mario Llorca]

[CINEMA] Woody, na súa liña

A filosofía da película que nos ocupa non ten nada de frívola. Pola contra, Woody Allen, seguindo a influencia do mestre Ingmar Bergman, mergúllase na existencia, nos problemas existenciais, nas características da existencia. [Unha crítica de Xan Daniel García Rodríguez]

A retranca: unha forma de autodefensa e sabedoría popular

A retranca, como a morriña, adoita ser considerada un dos trazos psicolóxicos máis característicos dos galegos, pero a maioría non é quen de definila nin –e isto é o peor– de identificala ben. Asóciase a miudo co humor, coa ironía e mais coa burla, pero en realidade non é ningunha destas tres cousas. [Un artigo de Félix Caballero]

Sobre contos e versos

Na literatura galega sempre houbo un espazo preferente para o relato breve. Reminiscencias probablemente daqueles vellos contos de lareira que reunían á calor do lume a novos e vellos, ás veces coa intención de aleccionar aos máis pequenos sobre cuestións diversas ou simplemente por entreter as noites de invernía. [Un artigo de Manrique Fernández]

[Entrevista] Álvaro Gago, director de “Matria”

Álvaro Gago explora en "Matria" nas fendas que leva á protagonista cara a toma de conciencia da súa situación e da súa condición. A realidade social espéllase no rostro da protagonista, interpretada por María Vázquez, capaz de achegarse á potencia expresiva dunha Anna Magnani ou unha Juliette Binoche. A forza do seu xesto xa pasou por Berlín, Málaga e Seatle. E sempre falando en galego.

[Entrevista] Pepe Ribas, fundador da revista Ajoblanco

Despois dunha suspensión gobernamental de catro meses, no mes de marzo de 1976 volve á rúa a revista Ajoblanco. Na portada daquel número especial que celebra a primavera, en branco e negro, convivían os presos, a folga dos mestres e a nova esquerda. Pepe Ribas, fundador da revista, fálanos desta publicación e do seu valor como arquivo dos anos setenta en todos os territorios ibéricos e alén mar. [Unha entrevista de Óscar Iglesias]

O “fenómeno Cans” cumpre vinte anos

O Festival de Cans chegou este ano ao seu vixésimo aniversario. Unha vez máis estamos ante a cita máis popular dentro do panorama galego de festivais de cinema. Así se constatou ao longo de cinco días ateigados de proxeccións e actividades diversas na pequena vila porriñesa de Cans. Foron xornadas cargadas do seu prototípico “agroglamour”, cuxa forza presaxia que esta cita aínda ten moito que ofrecer. [Un artigo de Severiano Casalderrey]

[A MIT, o legado de Abrente] Que pode facer Ribadavia por nós?

Que quedou e cara onde evolucionou aquel proxecto visionario da Agrupación Cultural Abrente de converter a histórica vila medieval do Ribeiro na capital teatral dun país en construción despois da afasia sociocultural provocada pola ditadura? As fases polas que pasou a vida teatral de Ribadavia son as fases da historia do teatro contemporáneo galego. [Un artigo de Roberto Pascual]

Paco del Riego. De mozo rebelde a petrucio admirado

Foi a de Paco del Riego unha traxectoria persoal e intelectual na que Galicia tivo sempre e dende moi novo unha presenza permanente. Nos tempos escuros, cando todo o que burlaba a censura e persecución do réxime franquista se movía na clandestinidade. E tamén cando chegou o momento de darlle ao país e á súa cultura estruturas e vías de supervivencia. [Un artigo de Justo Beramendi]

Medo ao descoñecido

Intriga, claustrofobia, suspense, angustia, terror. Cinco palabras que valerían como unha síntese do amoreamento de emocións e sensacións que probablemente experimente o espectador do filme "O estraño", dirixido polo australiano Thomas M. Wright. Unhas sensacións que evocará a moitos cinéfilos títulos como “A Semente do Demo” ou “O Resplandor", "A fiestra indiscreta" ou "Psicose". [Un artigo de Xan Daniel García Rodríguez]

O Museo da Limia propón a Antón Tovar para o Día das Letras 2024

Representantes da Xunta Directiva do Padroado do Museo Etnolóxico da Limia entregáronlle ao Presidente da Real Academia Galega un amplo expediente, mediante o que se lle solicita a dedicación do Día das Letras Galegas do ano 2024 ao escritor limiao, Antón Tovar Bobillo, coincidindo co 20º aniversario do seu pasamento.

Enser, de Marcos Lorenzo

"Enser", de Marcos Lorenzo, é un libro heterodoxo que, a medida que o ía lendo, recordaba o libro heterodoxo por excelencia da cultura galega, De catro a catro de Manoel Antonio, no aspecto no que ao meu entender se parecen estes dous inclasificables libros: máis que ofrecernos o resultado do proceso creativo, ofrécennos en toda a súa viveza e louzanía o propio discorrer do proceso creativo. [Un artigo de Xosé Ricardo Losada]

[Entrevista] Henrique Alvarellos, presidente da Asociación Galega de Editoras

Henrique Alvarellos, presidente da Asociación Galega de Editoras, que vén de facer o seu 40 aniversario repasa a situación da edición en Galicia facendo fincapé nos retos que ten por diante. Por unha banda, a internacionalización do libro galego; pola outra animar ás galegas e aos galegos a optar polo libro no noso idioma. [Unha entrevista de Francisco Cortez-Lobão]  

[CINEMA] O triángulo da tristura

Os termos nos que aparentemente está formulada esta película poden parecer maximalistas e radicais, pero a súa esencia non ten nada diso. Existe unha sátira dunha serie de colectivos, como os inmensamente ricos, os oligarcas rusos, os traficantes de armas, os modelos de pasarela... Existe tamén sátira de técnicas socialmente rampantes, coma o fomento da productividade. Pero non confundamos!, a sátira de Östlund podería dirixirse a calquera outro grupo. [Un artigo de Xan D. García Rodríguez]

Desmemorias, perdas, dor, esquecemento

Unha técnica narrativa que poderíamos definir como alternativa á tradicional, xunto coa aparición aparición dalgún personaxe que non ten fácil encaixe no tempo e no espazo, ata o punto de nos formular dúbidas sobre a súa identidade, fan de A vida sen ti un filme de moi difícil interpretación, comprensión e entendemento. [Un artigo de Xan Daniel García]

Babylon, o Hollywood dos 20

Babylon é unha película cuxa materia encaixa no xénero “cine sobre cine”; máis en concreto, este filme versa verbo da historia do cinema “made in California” e, específicamente, sobre os momentos de transo e tránsito entre o cinema mudo e o cinema sonoro (un intre que mudou esencialmente a realidade da Séptimo Arte). [Un artigo de Xan Daniel García Rodríguez].

“R.M.N.”, o filme que enfoca a Transilvania multiétnica

Transilvania é un enigma, alomenos en certos aspectos e en certas manifestacións; tamén resulta enigmático este filme, encomenzando polo seu propio título (“R.M.N.”), certamente moi escuro. Transilvania non só suscita misterio, senón que ten unha natureza e unha estructura construidas en base a múltiples polos opostos. [Un artigo de Xan Daniel García Rodríguez]

Quen son as bestas?

Acompaña o éxito de "As bestas" (Rodrigo Sorogoyen, 2022) un debate que, de ter o filme menor asistencia e recepción crítica seguramente non acadaría igual repercusión e virulencia. Este debate céntrase en dous aspectos: un, o que apunta ao tratamento tanto do idioma galego como das características dos habitantes do noso rural; dous, o que cuestiona a auténtica valía estética do filme. Dous aspectos que non están de todo separados. [Un artigo de Miguel Vázquez Freire]

Fuxan, aló lonxe

1972, nun certame en Mondoñedo e coa canción “Fuxan os ventos” triunfa Folk 72, un grupo lugués cuxo xermolo viña igualmente dunha misa, a devandita radiofónica. O éxito dálles transcendencia pública, consolidada o ano seguinte ao gañaren o Festival “Ría de Ares”, co que superan a dimensión local e provincial. [Un artigo de Xosé M. González]

[CINEMA] “As bestas”, un ensaio sobre a maldade

Calidade e dureza son cualidades que reúne esta película. Calidade no corazón de Antoine, calidade na paisaxe. Dureza, evidente, no argumento. Calidade e Dureza, sempre. Calidade e dureza de nós. Calidade e dureza de literatura nacional e patriótica. Calidade de Liberación Nacional. Dureza de Liberación Social. [Por Xan Daniel García Rodríguez]