Escoito que veñen os días escuros nos que o profesorado parece ter a culpa de que a conciliación non sexa posible, porque hai que arrimar o alumnado a algún lugar namentres os pais, as nais, e todos os demais, auga na quilla traballan e se realizan como persoas na estrutura piramidal.
Un día marchou a lus. Seica se perderon unha barbaridade de watios (15 xigas, que é como poñerlle nove ceros dos que contan, despois do número) en cinco segundos. Xa me tarda a teoría da conspiración que relacione os watios perdidos co feito de seren múltiplos do...
Orfandade e vitimismo
Veño de ver Adolescencia, a serie de Netflix. Nela un rapaz de trece anos asasina a unha compañeira. Non hai moito debate na autoría. Xa no primeiro episodio a gravación de CCTV na que se ve ao, suposto autor do crime, cometer o crime serve para convencer ao xurado...
Os Mestres Mateo foron para Altri. Os premios do audiovisual asentaron no guión non pactado, mais sentido, dunha intervención artística constante, certeira para a maioría, que berrou alto e claro: ALTRI NON! O traballo de rexidor ou rexidora tivo que ser complexo,...
Estou en Portugal, acompañando a un grupo de estudantes nunha experiencia Erasmus+ (esas bolsas de mobilidade promovidas desde da Unión Europea das que o alumnado se beneficia visitando outros países e culturas, no ámbito da escola secundaria pública aprendendo tamén...
Salgar o peixe
O peixe hai que salgalo antes de facelo. Esta obviedade non é tal, non se trata de simplemente botarlle sal antes de botalo na tixola ou ao pote, hai que salgalo antes, verdadeiramente antes. Iso aprendino da xente da vila do mar. Outro xeito de velo é dicir aquilo...
Nun barco só
A dereita ten mellores medios propagandísticos. Iso din, iso parece ser a realidade ou, polo menos, iso observamos dentro das aulas e, supoño, dentro da sociedade. Veño de ler a última obra de Santiago Cortegoso, unha peza dramatúrxica na que se narra, con moita...
Soster o mundo
Xa vai a terceira vez, seguida, que me pasa. Cae o pano, aplaudimos, e incluso en certas ocasións pómonos de pé e berramos: Bravo! Bravo! Bravo!
We could be heroes
A canción di que poderíamos ser heroes (e heroínas) por un día. Eu digo que levan cometendo heroicidades xa varios anos, mais os seus nomes só son coñecidos nos círculos docentes de quen está implicada e nas bocas das nais e pais que se preocupan, moito e de xeito moi...
Artesáns
Hai xente que pasa a vida enteira dialogando coa arte. En Galiza temos uns cantos, non moitos, e unhas cantas, non moitas. En xeral, non moi recoñecidas. O compromiso coa creación e coa arte vai alén dos contratos hipotecarios, fíxense ben no que lles estou a dicir....
