Nun momento de grandes tensións en ascenso, que o liderado estadounidense recaia nos sectores de menos apego democrático da dereita republicana multiplica as incertezas e os riscos de consumar crises severas de todo tipo a escala global. Con todo, o dramático dilema que suxire na propia sociedade estadounidense pode aínda alentar unha resposta cívica activa. A día de hoxe, o único freo que resta para conter a marea autoritaria.
A “orde internacional baseada nas (miñas) regras” é unha narración que nos últimos tempos os EUA., a UE e toda a chamada orde liberal utilizaron para rexeitar calquera alteración substancial que puidese proporcionar un amparo lóxico e obrigatorio aos cambios experimentados en a situación internacional das últimas décadas, especialmente despois do fin do mundo bipolar. Na práctica, esta orde responde á vontade de preservar unha hexemonía excluinte.
A Nova China fai historia
Que a China non é perfecta é cousa sabida. O politicamente correcto é que esa categoría só estea ao alcance das democracias liberais. Non obstante, ao celebrar os seus 75 anos, calquera pode concluír que o seu percorrido histórico recente non ten parangón.
Os dilemas das eleccións estadounidenses
A candidatura de Harris suxire a continuidade das políticas de Biden no substancial e unha moderación quizais en aspectos como a inmigración e o aborto, temas que van figurar na axenda da campaña en primeiro plano. Harris, sen diferenzas na economía con Biden, podería ser máis progresista na promoción das redes de seguridade social como Medicaid, Medicare, etc, con políticas públicas máis atrevidas aínda que ben lonxe de calquera veleidade que poidamos considerar meramente socialdemócrata para os parámetros europeos.
O cumio da Organización de Cooperación de Xangai (OCX) recén celebrado en Astana, Casaquistán, veu dar un novo impulso á reordenación xeopolítica global que impulsa China, quen asume a presidencia rotatoria do organismo. A maiores, o presidente Xi Jinping aproveitou o encontro para celebrar dúas visitas de Estado, unha ao país anfitrión e outra ao veciño Taxiquistán. No primeiro, co presidente Kassym-Jomart Tokayev, que fala chinés con fluidez tras vivir na capital Beijing como diplomático soviético de 1985 a 1991, rubricou unha “asociación estratéxica integral permanente excepcional”; e co presidente taxico, Emomalí Rahmón, estableceu unha “asociación estratéxica integral da nova era”. Formulismos, dirán, pero con miga.
Un mundo trémulo
O mundo da posguerra fría entra en 2024 nun acelerado proceso de fragmentación e descomposición con grandes retos para a economía, a sociedade e a gobernanza internacionais. A crise dos sistemas democráticos podería recibir novos impulsos coa promoción de líderes e formacións de signo ultraliberal e autoritarios, consolidándose os espazos de inestabilidade ata nos países centrais do sistema global.
Entrevista con Sergio Bitar e Javier Bertín
"A ditadura cambiou incluso a forma de ser chileno" Dúas voces moi significadas que viviron e sufriron o Golpe que, inspirado e apoiado polos EUA, se encargara de capitanear Pinochet naquel dramático setembro chileno de 1973, aceptaron o convite de Tempos Novos...
Chile á vista
Nos anos setenta, a experiencia chilena era seguida con curiosidade e esperanza en todo o mundo. Tamén naquela Galicia que se asomaba ao final do franquismo e que tiña no maxín as andanzas por aquelas terras de Blanco-Amor ou Suárez Picallo. Para moitos, o golpe de...
