Chamarlles Xogos aos olímpicos é unha ironía semellante a chamarlle xogo ás apostas. A competición é o contrario do xogo. Xogo sería un proceso de intercambio colaborativo entre iguais, mentres que o deporte prioriza a fin e xerarquiza os intervintes.
Tokio
Tokio
Obediencia incivil
A paz tivo sempre boa sona, case tanto como a guerra. Lembro os selos de correos cos que a ditadura franquista conmemoraba a vitoria da súa Cruzada militar, os “25 anos de Paz”. Neses selos víanse unha espiga de trigo, unha póla de oliveira, un encoro, as casas...
A Transacción de don Torcuato
Nestes días de zozobra e abismos á espreita, cando o Colectivo Frankenstein acaba de arruinar a sagrada herdanza da Transición por medio da Lei de Amnistía, arrasando con aquel consenso fraternal de pantalóns acampanados, camisas azuis, barbas protohipster,...
Os do non
Foi Fraga Iribarne, o franquista que anda de xira polos escenarios na divertida comedia de Esther Carrodeguas, quen bautizou os nacionalistas como “os do non”, golpe de imaxe que fai cargar o rival político coa culpa do fracaso dos “grandes proxectos” para Galiza, a...