Teño reiterado que nesta sección non se pretende facer crítica cinematográfica ou televisiva. Este pode ser o momento de desenguedellar este enredo no uso da palabra “crítica”
![[Alén dos espellos] A crítica e o alén (1)](https://temposdixital.gal/wp-content/uploads/2025/07/cine-1080x675.jpg)
Teño reiterado que nesta sección non se pretende facer crítica cinematográfica ou televisiva. Este pode ser o momento de desenguedellar este enredo no uso da palabra “crítica”
Como cada primavera, o Festival Plataforma de Artes Performativas encheu entre os días 21 e 25 de maio diversos espazos de Santiago de Compostela con singulares eventos escénicos ao redor dos cales se reúnen espectadores atentos aos novos sinais da creación estética máis experimental.
Hai películas notables sobre a corrupción política, mais eu vou poñer o foco aquí en dúas comedias que coido reflicten certa concepción popular da corrupción política: The Distinguished Gentleman, dirixida por Jonathan Lynn e Todos a la cárcel, de Luis García Berlanga.
Eu confeso que gusto cada vez máis dese cine pausado no que, segundo o ditame destes pseudocríticos, nunca pasa nada e, como inmediato corolario, é aburrido.
Calquera avaliación que se pretenda facer da situación da creación cultural en Galicia, neste ano de 2025, está obrigada a comezar levando conta dos sinais de alarma que, desde diversos foros e avalados por datos empíricos que ata o de agora ninguén cuestionou, advirten sobre o progresivo deterioro que o uso do galego está a sufrir, en especial nas novas xeracións.
Non só, como se ten dito tantas veces, a realidade copia á ficción, senón que a ficción crea realidade. A guerra xa se asemella ás guerras dos videoxogos.
O perfil da mocidade que debuxa o informe Juventud en España 2020 pouco ten que ver coa habitual e tópica visión descualificadora. Son mozos e mozas “solidarios, inconformistas, abertos, integradores, participativos, conscientes das desigualdades e discriminacións que existen na nosa sociedade e preparados para asumir os retos e os cambios necesarios" en todos os ámbitos.
Non hai nin unha soa secuencia, nin un só plano (nun filme de 136 minutos de duración), para amosarnos a dedicación intelectual que permite á protagonista se converter nunha autoridade no estudo da relixiosidade popular.
Amador Fernández-Savater é un dos pensadores a quen se asocia particularmente coa remoción das ideas dominantes na esquerda española a partir do movemento do 15 M, un vínculo do que, como se advertirá nesta entrevista, non renega. Os seus traballos poden consultarse na web www.filosofiapirata.net. Tempos Novos conversou con el sobre o seu último libro publicado: Capitalismo Libidinal (NED ediciones 2024).
Nesta novísima versión da guerra pola hexemonía, a lectura deturpada da concepción gramsciana por parte dos ideólogos ultras ameaza con derribar non só os avances en dereitos das minorías, conquistadas a partir dos movementos radicais do 68, senón tamén o consenso construído despois da Segunda Guerra Mundial.