Segundo informaba o diario dixital galego Praza.gal, a importancia do negocio dos pisos turísticos en Galicia avalíase ben se poñemos en relación o número de noites contratadas por esta modalidade o pasado ano coa cifra de habitantes de cada rexión europea. En Galicia contratáronse 1,7 noites por cada habitante (a media europea está en 1,58 noites) en 2023, estando á altura de París (1,79) e por riba de Madrid (1,47), pero moi por baixo do Algarve (21,7), Canarias (10,1), Baleares (8,1) ou Cataluña (2,81).
Claro que, sobre esa base xa notable, é moi importante tomar nota que na progresión entre 2018 a 2023 neste tipo de negocio turístico Galicia vai en cabeza de España (ver recadro adxunto) polo número de pernoctas contratadas por esta vía. Pois mentres España e o conxunto da Unión Europea pasaron de 100 a ao redor de 150, en Galicia pasamos de 100 a 269.
O que informa dunha crecente captura da demanda e da oferta deste tipo de aloxamento. Unha progresión que estaría a reducir moito o xa escaso parque para alugueiro de vivendas para aloxamento de longa duración. E, de rebote (como amosaba nunha recente análise a escala europea) empurrando para arriba polos prezos de alugueiro.En relación ao turismo tradicional regrado en establecementos hoteleiros (que avaliamos coa relación que teñen estas plataformas verbo do mesmo, porcentaxe col/tur na táboa anterior) son as illas Baleares e Canarias as que teñen unha maior presencia, seguidas de Andalucía, Valencia, Madrid e Cataluña. Que a bo seguro serán os territorios cunha maior presión para a suba dos alugueiros de residentes como teño analizado a escala europea no dixital Público. Galicia polo de agora sitúase nun lugar intermedio (índice 48 xa na media europea) pero xa por riba de dez Comunidades Autónomas do Reino de España.
Isto implica que en certas localidades moi turísticas (áreas de Vigo, Coruña, Compostela, etc) a presión á alza sobre os alugueres estará xa a ser considerable, pois moitas vivendas e apartamentos retíranse da oferta permanente para movelos só neste mercado online por períodos curtos de aluguer.
Con datos municipais do INE do IPVA (índice de prezos de vivendas de alugueiro) comprobamos que se a suba media entre 2015-2022 foi no conxunto do Reino de España do 115,7 e mentres a presenza das vivendas para uso turístico está na metade da media española (col/tur de 48 fronte a 77), Compostela xa subiu ata o 112 e Coruña e Vigo ao 113. Moi cerca da subida media española.
Remato cunha comparación didáctica neste asunto: entre Madrid e Berlín. As dúas capitais teñen un prezo medio de alugueiro mensual semellante (1500 euros) pero a intensidade de uso turístico (regulado) é do dobre na capital alemá. Daquela, por que iso non se traduce alí nun maior prezo? Porque a cota de vivendas turísticas online para visitas curtas é moi pequena na cidade alemá. E por que o prezo en Madrid é o mesmo con menos intensidade turística regrada? Porque multiplica por dez veces a cota desas vivendas turísticas que ten Berlín.
Por iso, se queremos frear a exclusión do dereito a unha vivenda asequible para os residentes todo o ano, imponse frear que unha parte crecente do parque de vivendas para alugueiro se dirixa a ese mercado turístico. Tamén, e urxentemente, en Galicia se non queremos estar na mesma, e preocupante, situación de Madrid. Por iso por vez de empurrar con fondos públicos para que haxa máis vivendas turísticas (como fai a Xunta de Galicia en Vigo) sería mellor que o Goberno, entre outras medidas, favoreza o seu veto polas comunidades de veciños.