Galicia: turbulencia mundial co gas natural

O comercio global de gas natural está a modificarse radicalmente. Primeiro tras da guerra en Ucraína, e logo pola guerra arancelaria  iniciada por Donald Trump. A primeira supuxo graves problemas para que Rusia seguise a exportar a Occidente, en favor do outro maior exportador global que é Estados Unidos. E a segunda está a provocar que China, que é o maior importador global, teña que deixar de comprar nos Estados Unidos gas natural para ter que facelo a Rusia con maior intensidade aínda (ENERDATA, 2023).

O resultado combinado empurra para que Estados Unidos coloque o seu gas natural nas economías europeas importadoras (Alemaña, Italia, Francia ou España) e no Xapón. Algo moi favorecido pola actual depreciación do dólar, que o fai máis barato, e pola caída do seu prezo ao retirarse do mercado “libre” o maior importador global (China) por causa duns aranceis de resposta disuasorios.

EVOLUCIÓN DO PREZO DO GAS NATURAL

Sendo así que dende o pasado 19 de marzo o gas caeu de 4,25 dólares a 3,25 dólares, o que sumado a unha depreciación do dólar do 10 % se traduce nun abaratamento de máis do 30 % nun só mes. Non é cousa pequena.

Nesta encrucillada os Estados Unidos teñen no gas natural, como primeiro exportador mundial, un argumento negociador de moito peso para que os países occidentais máis ricos non lle repliquen aos seus aranceis do mesmo xeito que China, se  fagan “bos” como quere Trump, e pensen dúas veces tomar medidas fiscais ou antimonopólicas coas súas GAFAM.

Por suposto á administración Trump pouco lle importa activar ao máximo a súa extracción de hidrocarburos para exportar se con iso ten un as negociador na manga, por moito que na UE se digan preocupados pola descarbonización e o colapso climático.

Por caso, en Galicia. Lembraba aquí hai poucos días que nos hidrocarburos importados dos Estados Unidos temos a partida que provoca que teñan con nós un saldo favorable (o quen exportamos é menos do que importamos) e nos desfavorable. Dependemos dos Estados Unidos máis que de ningún outro país para este asunto.

Deses hidrocarburos case 500 millóns de gas licuado é o que importamos en 2024, dos que  a maioría viñan de Rusia e moito menos dos EE.UU. Cos cambios que está a haber no mercado global todo indica que pasaremos a depender dos gas “barato” dos Estados Unidos para o consumo interno de Galicia (en moi boa medida para calefacción e auga quente doméstica e usos industriais). Co que aumentará aínda máis a nosa dependencia daquel país.

Para o caso do gas natural para calefacción a alternativa tería que pasar por fontes renovables (electricidade hidráulica ou biomasa) que temos en abundancia, e para os combustibles líquidos para o transporte a alternativa pasa polo transporte colectivo electrificado e non por estrada. Pero como somos un “País desnortado” (sinto ter que repetirme) seguiremos tendo un regasificadora en Mugardos que nunca se debeu instalar en Galicia. E menos aínda en Mugardos.

Pero somos, xa se sabe, de mallar na mesma pedra: Lourizán, Alcoa, Altri, ….